çizgisiz defterde altı çizili satırlar

                                                                                    *
rüyalarda yer çekimi yoktur!

                                                                                    *

diyecek bir şeyin yok, ağız egzersizleri peşindesin.

                                                                                    *

öylesine yaşayanların nefreti, tüm güzellikleri yakıp yıkıyor.

                                                                                    *

Yetişecek bir ölüm vardı.

                                                                                    *

Anlamsızlaştık. Anlamlı her şey gibi... Huzursuzluğumuzun soylu deliliği de anlamını yitirdi . Sözgelimi gitmeyi ve görmeyi çok istediğimiz bir doğu avrupa ülkesine olan hayranlığımızın ifade ettiği anlamın, orada bir şekilde bulunduğumuz anda yitip gitmesi... Siz hayal kırıklığı dersiniz, ben anlamsızlaşma. Anlamsızlaştık.

                                                                                    *

Aynanın içindeki hayatım,
birden intihar ediyor.
                                                                                    *

Bir sokağın ağladığına şahit oluyorum
kesik bir gözyaşı, kanıyor.
canı yanıyor.
ölmesin şehir
kaldırıma yatıyorum!

                                                                                    *

oğulsuz bir babanın doğurduğu uğursuz gece.
Kaçamıyoruz Tanrının aklındaki hatıralardan.

                                                                                    *

varoluş daima eş bir pencere yalnızlığa

                                                                                    *

Deliliğin yüce hayaleti. Sana sesleniyorum Atlas!
- Çektiğin onca zorluğa rağmen kurduğun o küçücük hayallerin kırılıyor oluşu beni çileden çıkartıyor.
Dikkatsizliğimin ve sakarlığımın sebep olduğu yıkılışlar.
Ölümle burun buruna geliyorum.

                                                                                    *

çıkışları tutulmuş bir gökyüzünün içinde sıkışan kanatlar.

gecenin tekinsiz suratındaki karanlık gülümseme
ruhumun bağımsızlığına savrulan o tehditler.
Boğuluyorum, gökkuşağı getirin!

                                                                                    *

ele veriyorum kendi gölgemde gizlenen sadakatsizliği
Kader kader üstüne gelmiş, akmıyor zaman.
                                                                                   
                                                                                    *

ah efendim sizi ölüm korkutmaz,
fakat aklınıza batan bu parçalar sizi öldürebilir...

                                                                                    *

yine kendi kendine dinleyeceksin her şeyi tıpkı ruhunun sesini yalnızca senin dinliyor oluşun gibi.

                                                                                    *

en çok sevdiğim yine en çok kırdığım. Adaletsizlik bu.

                                                                                    *

cetvelle çizilmiş şekilsiz bir gökyüzü
kırık dökük hayallerimin altında ezilmiş yanık tenli bir kadın
sağır bir besteciye ait olmalı bu öykü.
                                                                                    *

çocuklar gibi bisiklet süren bir ilah buldum
tuttum onu tüm kadınlardan kıskandım
koynumdaki zamanın sesini sakladım

ölüler gibi yaşayan bir ilah gördüm
kötüydü. "Yalnızca iyilerin ilahları olmuyor" dedi.
haklıydı.Herkes gibi.

bir kadının vücuduna sığınmış çocuk bir ilah da vardı
yaşı oldukça bebek, anlamadığım bir dilde benimle konuştu
anlamadığım bir dilde cevap verdim.
"ne kadar çok şeyi anlamıyor büyükler" dedi.

                                                                                    *

çocukluğumun süt liman havalarında saklanıyorum

                                                                                    *

anlat desen, dinlemezsin.  ""SEN ANLAT" demesini beklersin, otobüs bekleyen bir durak gibi.

                                                                                    *

yarım kalacak bir hesap
asla ödemeyecek bir borç
ey ölüm hep birilerinin yarım kalan yanı...


Şaban Sarı