Bir Garip Düşünce Tanrım

Sesi bir yabancının dudaklarından kanatlandı
görünürde kimseler yok.
belki uzaklarda isimsiz bir mezar taşına kondu
oradan göğe bıraktı kendini...

Kaç vakit sonra bile hala
ne zaman saatin ufkunda kaybolsa gözlerim
aklımın ucunda dans eden bir çocuk gibi.
büyümüyor hayali. Gelmiyor da.

Düşüncelerini elinle dağıtınca, saçlarını ömrünle tarayınca ve en çok
yaşamak için çırpındıkça
duaların koynunda umarsızca uzanıyorum.
geçmiş ve gelecek arasındaki bağları kopuk adam
bir ucu yırtılmış defterin arasında geçip gidiyor. Görüyor musun?

özgürlüğünü kaybetmiş göçmen bir kuş
dilimin ucunda dört nala koşuyor.
ve
Eylüllerin öteki yüzünde aydan kopmuş mevsim rüzgarları
ölmeye yakın unutulan sevda sözlerini dağıtıyorlar.
ne garip...

Bir sigara içimi sürede, bir ölüm sessizliğinde, bir anının hatırasında
kitabın adında, filmin sonunda, şarkının nakaratında
arkadaşın gözünde, elin dudağında....
Yıllara meydan okuyan bir güzellik düşünüyorum  yine.
bir hayli garip.

Tanrının sakalından bakınca aynada kendime
herkes mutluluk karesinin içinden bana bakıyor.
Ne tuhaf...
Çerçevesi kapkara bir ömürden mutluluk pozu vermek...

Ve sevmek Tanrım, unutmaktan evvel,
sevmek düşünmek demek!

Şaban Sarı