Ruh Parçaları #77

Hayatın tam bittiğini sandığın, perdenin artık kapanıp, alkış yerine bir pamukla uğurlandığını düşündüğün o son dakika da ; "bu kez bitti" dediğin bir cümlenin sonunda seni kaldıran elleri gördüğün o anda anlıyorsun ki sen ne kadar kaçarsan kaç, gerçek dostluk hep kovalıyor....

Tertemiz bir hayatı yaşadığım son iki yılda  her 15Nisan'da oturup düşünüyorum, ben bu kadar insanı ne zaman biriktirdim diye. Duygulanıyorum....

Bugün bana sürpriz (!) doğum günü  partisi yapan; duvarımdan ve ya özelden kutlayan; gördüğünde söyleyen tüm  Kaliteli İnsanlara teşekkür ederim!

Sen ki uçurumun kenarında yeşeren bir ağaçsın
Can kurtaran.

Rüyadan gözü yaşlı uyanan yaşamlara uzanan bir bardak su.
Kanayan düşlere umut, hüzne ortak
sevince azıksın!!

Sorma bana şimdi neredeyim;
ben senin olduğun her yerdeyim ey Dost!!
Ş"S