#88 İkilemler Dünyası Burası
Hayat bu;
Kimileri olgun doğar,
kimileri erken… Hep çocuk kalanlarla hep adam olanlar arasında gidip gelir
sarkacın ucu; Delilik ve dâhilik arasında sıkışmış kimi, kimi aklın yaşta mı
başta mı olduğunu kanıtlama çabasında. Gereksiz… Kimi en güzel hayalleri yer,
başkası en güzel hayallerin ardından bakar: kıyamet kopar…
Hayat bu;
Kimi için ilk, kimi için son önemlidir… Biri uzun, diğeri
kısa sever hayatı oysa esasında mühimi işlevidir ardında sönen hayatın…
Doğuştan korkaktır kimi ama cesur ölür; görünmekle olmak arasında ince bir
çizgidir gerçek. Özgürlük kiminin
rüyalarından öte bir köy değil, kimi özgürlüğün ta kendisi.
Hayat bu;
Aklına geleni yapanlar ve aklına gelenden kaçanlar diye
ayrılır insanlar. Ağzına geleni sakınmayanla, ağzında lafı geveleyen arasında
hep bir savaş vardır; kurallara sığan cümlelerle, hayale sığmayan düşlerin
kavgası her şey… Kimi gerçekten mutlu olmak için ten’ sever, başkası ruh’a
(içe) aşık olur… Mutluluğun formülü şudur bence “ Ten, ruh ve hayal uyumu:
kutsal üçleme!”
Hayat bu;
Sabır beklemek değildir, gerçeğinin ne olduğunu bilmektir.
Kimi sabrını bekler ömür boyu, kimi her durakta sabırsızlanarak iner… Bazısı
yakalar treni son saniye de, bazısı hep geç kalır gideceği yere;
Hayat bu
Siyah- beyaz, iyi-kötü, melek-şeytan : ikilemlerden doğar
ömür!!! Ona göre…
"Ş"aban "S"arı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder