O günü hatırladım.
Eylül.Yarım bir ekim.Kimsesiz kalmış bir kasım.Soğuk ve yalnız aralık.
Hatırladım.
Aklım acımadı ilk kez.
Oysa
hayatın öncesi hatırlanınca aklı acır insanın, bilirim
Acıtmadı adın
Gülümsediğimi iddia eden kuşlar bile olabilir gökyüzünde
bulutlar mevsimlerce geçti hayatımın içinden, sen gittin, göremedin
ben
u n u t m a m ı ş ı m
Az kalsın unutup ölecektim, ama nasıl mümkün!
Rüzgarın sesinin turuncu göğü karanlığa çevirdiği
o gün
o günün beklenen gecesi
ve
sonrası....
unutmadım.
unutması imkansız hikayeler; kısa ama unutulmaz hikayelerimiz...
İstedim. Evet, farklı hikayelerle, bedenlerle, rüyalarla denedim unutmanın serumunu kendimde
ama kendimi öldüremedim. Aklımı kaçıramadım güzelliğinden.
Biri öğretti ki unutmak diye bir şey yok, kaçmayı bıraktım
ve....
o günü hatırladım
Benim gibi seven renksiz gözlerini ve açık hatıralarından sızan hüznü
tanıdım uzaktan kendimi, sevemedim.
yapabilirdik elbet. Unutulabilirdik birlikte yalnızlığımızın değerli heyecanında
kıyamet kopmazdı bir gece uyusak birlikte ama çok
korktuk....
Senin taze yasların benim kördüğümlerim vardı.
Doğru insanla yanlış saatte tanışmış iki insandık,
şimdi karşılaşsak ortak kaderlerde, tanımayız yüzlerimizi....
ama ben hala korkuyorum dokunmaktan birine
ya sen?
sen
s
e
v
d
i
n
mi hiç?
ben iki kere intihar ettim. üçüncü kırık bir ayna içimde.
hiç beceremedim ölmeyi koynunda, gizli saklı tanımaya çalışıyorum seni
unutursam ölürüm çünkü.
doğruyu söylemek en büyük yalanım mıydı
sence?
O günü hatırladım
tesadüfen karşılaştım,
-seninle karşılaşmamızın vakti değil henüz-
acımadım. Aklım ayık, o tanıdığın çocuk öldü içimde
aynı günler ve aynı hayaller içindeyken beklemek, insanlar bunu seviyor
ama ben ölüyorum, yakalamalıyım eteğinden hayatı:
n e r d e s i n?
sana en güzel yalanlarımı hazırladım, seveceğim
inan bana...
Şaban Sarı
17 Ocak 2014 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder