Aydınlık bir geleceğin perdelerini aralamak için bu karanlık koridordan geçmeliyim. Ellerimden tutar mısın bayan Tanrım, yoksa sende tüm sevdiklerim gibi beni yolun sonunda mı karşılayacaksın? Kaderine terk edilmiş metruk bir ev gibiyim, korkuyorum Tanrım. Korkuyorum, duyuyor musun aklımın seslerini. Takvimlerden dökülen anılarımın yaprakları merdivenlerde ruh gibi bekliyorlar. Ömrümün satır aralarında bir komploya hazırlanıyor olabilir ölümler... Önyargıların çığlıkları çekip alıyor üzerimden geleceğin örtüsünü; kuralların dalları kesiyor etimi, sökük hayalleri yamama telaşında hala ruhum; riyakar sözlerin gölgesinde üşüyorken, sevecekmiş gibi bakan gözler var karanlıkta; ölecek gibiyim Tanrım... Buz gibi ve zehirli bir ağızdan umut içiyorum, içer içmez bir ayaz düşlerimi titretiyor, yolun sonuna gelebildim mi Tanrım?
Kimse(m) yok mu Tanrım? Kaderime ortak bir heyecan bulamaz mıyız bu saatte bana uygun? Senin de mi saatin çoktan yasak? Tanrım, gittiği yere kadar dayanamayabilirim, izninle dökebilir miyim dilimdekileri? Yoksa dilsiz bir peygamber mi olacağım sessizlik ülkesinde yine? Kelimelerimi üzerine alınma Tanrım ama bokunu çıkartıyorsun artık! Nereye Tanrım, bir dakika nereye! Nereye götürüyorsun sevdiklerimi de? Havada asılıyken yüzmeye mi çalışıyorum sence de? Yüksek duvarların ardından umut doğarsa kıyamet alameti mi sayılır? Tanrım tüm bu rüyalarımı sadece suya mı yazıyorum. Beyhude bir telaş içerisinde, bu karanlık ormandaki bataklıkta aşk'ı aramak çok mu saçma sence de?
Dönemem Tanrım bu yoldan, dönemem üzerim çok günahlı ama sil baştan sevebilir misin ömrümü Tanrım?
Sabrımı avutmaya yetecek kadar senaryom kalmadı Tanrım, ölecek gibiyim... Söyler misin, daha çok var mı cennetin kapılarına Tanrım! Tanrım! orada mısın Tanrım...
Şaban Sarı
fb/ Sbn.Sari
Twitter/ SbnSari8
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder